Pamięć podręczna poziomu 2 (pamięć podręczna L2)

Autor: John Stephens
Data Utworzenia: 25 Styczeń 2021
Data Aktualizacji: 29 Czerwiec 2024
Anonim
Hibernate Tutorial 33 - Configuring Second Level Cache
Wideo: Hibernate Tutorial 33 - Configuring Second Level Cache

Zawartość

Definicja - Co oznacza pamięć podręczna poziomu 2 (pamięć podręczna L2)?

Pamięć podręczna poziomu 2 (pamięć podręczna L2) to pamięć podręczna procesora, która znajduje się na zewnątrz i jest oddzielona od rdzenia mikroprocesora, chociaż znajduje się w tym samym pakiecie układów procesora. Wcześniejsze projekty pamięci podręcznej L2 umieszczały je na płycie głównej, co powodowało, że działały dość wolno.


Dołączanie pamięci podręcznych L2 do układów mikroprocesorowych jest bardzo powszechne w nowoczesnych procesorach, nawet jeśli nie są tak szybkie jak pamięć podręczna L1, ale ponieważ znajduje się poza rdzeniem, pojemność można zwiększyć i wciąż jest szybsza niż pamięć główna.

Pamięć podręczna poziomu 2 nazywana jest również pamięcią podręczną pomocniczą lub pamięcią podręczną zewnętrzną.

Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.

Techopedia wyjaśnia pamięć podręczną poziomu 2 (pamięć podręczna L2)

Pamięć podręczna poziomu 2 służy jako pomost dla luki w wydajności procesu i pamięci. Jego głównym celem jest dostarczenie procesorowi niezbędnych przechowywanych informacji bez jakichkolwiek zakłóceń, opóźnień lub stanów oczekiwania. Pomaga również skrócić czas dostępu do danych, zwłaszcza w niektórych przypadkach, w których te dane były już wcześniej dostępne, więc nie trzeba ich ponownie ładować.


Nowoczesne mikroprocesory czasami zawierają funkcję zwaną wstępnym pobieraniem danych, a pamięć podręczna L2 zwiększa tę funkcję, buforując instrukcje programu i dane żądane przez procesor z pamięci, służąc jako bliższy obszar oczekiwania w porównaniu z pamięcią RAM.

Pamięć podręczna L2 została po raz pierwszy wprowadzona w komputerach z procesorami Intel Pentium i Pentium Pro. Od tego czasu zawsze był dołączany do procesu, z wyjątkiem wczesnych wersji procesorów Celeron. Chociaż ze względu na swoją lokalizację nie jest tak szybki jak pamięć podręczna L1, jest szybsza niż pamięć podręczna L3 i pamięć główna. Jest to również drugi priorytet komputera, gdy patrzy się na jego wydajność w instrukcjach wdrażania.