![Architecture of Computer | What is Von Neumann Architecture](https://i.ytimg.com/vi/-SADbPS8UgA/hqdefault.jpg)
Zawartość
- Definicja - Co oznacza architektura von Neumanna?
- Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
- Techopedia wyjaśnia Von Neumann Architecture
Definicja - Co oznacza architektura von Neumanna?
Maszyna architektury von Neumanna, zaprojektowana przez fizyka i matematyka Johna von Neumanna (1903–1957), to teoretyczny projekt przechowywanego komputera programowego, który stanowi podstawę dla prawie wszystkich współczesnych komputerów. Maszyna von Neumann składa się z centralnego procesora z jednostką arytmetyczno-logiczną i jednostką sterującą, pamięci, pamięci masowej oraz danych wejściowych i wyjściowych.
Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
Techopedia wyjaśnia Von Neumann Architecture
Maszyna von Neumanna została stworzona przez jej imiennika, Johna von Neumanna, fizyka i matematyka, w 1945 roku, w oparciu o dzieło Alana Turinga. Projekt został opublikowany w dokumencie zatytułowanym „Pierwszy projekt raportu w sprawie EDVAC”.
Raport opisuje pierwszy komputer z programem zapisanym w pamięci. Wcześniejsze komputery, takie jak ENIAC, były podłączone do jednego zadania. Jeśli komputer musiał wykonać inne zadanie, musiał zostać ponownie podłączony, co było żmudnym procesem. W przypadku komputera z programem przechowywanym można zbudować komputer ogólnego przeznaczenia do uruchamiania różnych programów.
Projekt teoretyczny składa się z:
- Centralny procesor składający się z jednostki sterującej i jednostki arytmetycznej / logicznej
- Jednostka pamięci
- Pamięć masowa
- Wejście i wyjście
Projekt von Neumann stanowi zatem podstawę nowoczesnego przetwarzania. Podobny model, architektura Harvarda, miał dedykowany adres danych i magistrale do odczytu i zapisu do pamięci. Architektura von Neumann wygrała, ponieważ łatwiej było ją wdrożyć na prawdziwym sprzęcie.