Zawartość
- Definicja - Co oznaczają zaawansowane usługi sieciowe?
- Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
- Techopedia wyjaśnia zaawansowane usługi sieciowe
Definicja - Co oznaczają zaawansowane usługi sieciowe?
Zaawansowane usługi sieciowe to usługi sieciowe, które wykorzystują standardy usług internetowych wykraczające poza powszechnie stosowane. Pierwotnie oznaczało to usługi sieciowe wykraczające poza podstawowe możliwości protokołu Simple Object Access Protocol (SOAP), języka opisu usług internetowych (WSDL) oraz uniwersalnego opisu, wykrywania i integracji (UDDI). Obecnie powszechnie przyjmuje się, że zaawansowane usługi sieciowe obejmują złożone scenariusze bezpieczeństwa i radzą sobie z nimi.
Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
Techopedia wyjaśnia zaawansowane usługi sieciowe
Zaawansowane usługi sieciowe obejmują podstawowe standardy usług sieciowych, takie jak SOAP, UDDI i WSDL, obejmują interoperacyjność usług internetowych (WS-I) i obejmują standardy bezpieczeństwa, takie jak WS-Security, a następnie wykraczają poza to, wprowadzając bardziej zaawansowane, a czasem zastrzeżone własnościowe funkcje bezpieczeństwa i interakcje. Korzystanie z wyżej wymienionych standardów poprzednio oznaczało, że usługa sieci Web była zaawansowana, ale ze względu na szeroką akceptację tych standardów stały się one powszechne.
Teraz, aby zostać uznanym za naprawdę zaawansowaną usługę internetową, aplikacja internetowa musi radzić sobie ze złożonymi interakcjami bezpieczeństwa przy użyciu nowych standardów, takich jak WS-Federation i WS-Trust, a także radzić sobie z zachowaniem asynchronicznym i równoległym za pośrednictwem WS-ReliableMessaging. Te zaawansowane standardy są powolne w akceptacji z powodu wolnego tempa ratyfikacji i wdrażania, a także dlatego, że wiele istniejących aplikacji i ich interakcji nie wymagają możliwości nowych i bardziej zaawansowanych standardów lub po prostu używają innych metod do ich osiągnięcia.