Zawartość
- Definicja - Co oznacza Turbo C?
- Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
- Techopedia wyjaśnia Turbo C.
Definicja - Co oznacza Turbo C?
Turbo C było zintegrowanym środowiskiem programistycznym (IDE) do programowania w języku C. Został opracowany przez Borlanda i wprowadzony po raz pierwszy w 1987 roku. W tym czasie Turbo C było znane ze swoich kompaktowych rozmiarów, kompleksowej instrukcji obsługi, dużej prędkości kompilacji i niskiej ceny. Miał wiele podobieństw do wcześniejszego produktu Borland, Turbo Pascal, taki jak IDE, niska cena i szybki kompilator, ale nie był tak skuteczny z powodu konkurencji na rynku kompilatorów C.
Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
Techopedia wyjaśnia Turbo C.
Turbo C było narzędziem programistycznym do pisania programów w języku C. Jako IDE zawierał edytor kodu źródłowego, szybki kompilator, linker i plik pomocy offline. Wersja 2 zawiera wbudowany debugger. Turbo C był kolejnym produktem Borlands Turbo Pascal, który zyskał szerokie zastosowanie w instytucjach edukacyjnych, ponieważ język Pascal był odpowiedni do nauczania programowania dla studentów. Chociaż Turbo C został początkowo opracowany przez inną firmę, miał wiele funkcji z Turbo Pascal, a mianowicie wygląd interfejsu i różne zawarte w nim narzędzia do programowania i debugowania. Jednak nie był tak udany jak Turbo Pascal ze względu na konkurencję ze strony innych produktów C, takich jak Microsoft C, Watcom C, Lattice C itp. Niemniej jednak Turbo C nadal miało przewagę pod względem szybkości kompilacji i ceny.
Pierwsza wersja została wydana 13 maja 1987 r. I oferowała pierwsze w historii środowisko do edycji i kompilacji do tworzenia oprogramowania na komputerach IBM. Turbo C nie został pierwotnie opracowany przez Borlanda, ale został kupiony od Boba Jervisa i początkowo nazywał się Wizard C. Turbo Pascal nie miał wcześniej rozwijanych menu, a dopiero w czwartej wersji otrzymał lifting twarzy jak Turbo C.
Borland jako firma nie rozwija i nie sprzedaje już tych produktów, ale Turbo C nadal działa jako darmowy plik do pobrania z różnych repozytoriów online, chociaż tak naprawdę jest to stara technologia bez prawdziwego wsparcia technicznego i nie jest już opłacalna dla rozwoju nowoczesnego oprogramowania. Turbo C ostatecznie przekształciło się w Turbo C ++, następnie w Borland C ++ i wreszcie w C ++ Builder.
Funkcje Turbo C:
- Asembler z pełnym dostępem do struktur i nazw symbolicznych w języku C - Dzięki temu programiści mogli pisać niektóre kody języka asemblera bezpośrednio w swoich programach, bez potrzeby oddzielnego asemblera.
- Obsługa wszystkich modeli pamięci - miało to związek z architekturą pamięci podzielonej na segmenty używaną przez 16-bitowe procesory z tamtej epoki, gdzie każdy segment był ograniczony do 64 kilobajtów (Kb). Modele nazwano maleńkimi, małymi, średnimi, dużymi i ogromnymi, co określało rozmiar danych używanych przez program, a także rozmiar samego programu. Na przykład w przypadku małego modelu zarówno dane, jak i program muszą mieścić się w jednym segmencie o wielkości 64 KB. W małym modelu dane i program wykorzystywały inny segment 64-Kb. Aby więc stworzyć program większy niż 64 Kb lub taki, który manipuluje danymi większymi niż 64 Kb, należało zastosować modele pamięci średniej, dużej i ogromnej. Natomiast procesory 32-bitowe używały płaskiego modelu pamięci i nie miały tego ograniczenia.
- Optymalizacja szybkości lub rozmiaru - kompilator można skonfigurować tak, aby tworzył program wykonywalny, który był albo szybki, albo mały, ale nie oba.
- Stałe zwijanie - Ta funkcja pozwoliła kompilatorowi Turbo C oceniać stałe wyrażenia w czasie kompilacji, a nie w czasie wykonywania.