Zawartość
- Definicja - Co oznacza Binhex?
- Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
- Techopedia wyjaśnia Binhex
Definicja - Co oznacza Binhex?
BinHex to system kodowania używany do konwersji danych binarnych, wykorzystywany przez system Macintosh do plików binarnych. Konwersja danych binarnych na znaki ASCII odbywa się w celu łatwego przesyłania plików z jednej platformy na drugą, ponieważ prawie wszystkie komputery mogą obsługiwać pliki ASCII.BinHex był pierwotnie pomysłem Tima Manna. Napisał go dla TRS-80 jako samodzielna wersja systemu kodowania. BinHex jest podobny do Uuencode (kodowanie Unix na Unix) i jest powszechnym formatem plików Macintosh. Pliki BinHex wymagają więcej miejsca niż pliki w formacie oryginalnym i są mniej podatne na uszkodzenie podczas przesyłania między starszymi protokołami.
Plik BinHex zazwyczaj ma rozszerzenie .hqx na końcu swojej nazwy pliku. Wcześniejsze wersje miały rozszerzenie .hex.
Termin ten jest również znany (nazywany) .hqx.
Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
Techopedia wyjaśnia Binhex
BinHex ogólnie koduje 8-bitowy plik binarny lub 8-bitową reprezentację strumienia w 7-bitowym formacie ASCII. Gdy plik jest przesyłany do sieci jako załącznik, odbiorca na drugim końcu musi go zdekodować. Dostępnych jest wiele dekoderów do dekodowania plików BinHex zarówno dla systemu Windows, jak i Mac OS. Stuffit Expander to darmowa i prosta aplikacja, która może dekodować, kodować, kompresować i archiwizować pliki.
BinHex jest bardzo przydatny w Mac OS 9 i wcześniejszych wersjach Mac OS, ponieważ łączy zarówno dane, jak i widelce systemu plików i utrzymuje je w pakiecie podczas przesyłania. Plik BinHex zawiera w pierwszym wierszu, co pomaga zidentyfikować go jako plik BinHexed. Po nim następują 64-znakowe linie, które mogą zawierać losowe litery, cyfry i znaki interpunkcyjne.
BinHex był pierwotnie używany do tworzenia plików za pośrednictwem usług online, takich jak CompuServe, których potoki nie były często 8-bitowe i wymagały 7-bitowego strumienia. Ten problem rozwiązano w połowie lat 80. XX wieku, gdy CompuServe dodał 8-bitowe protokoły czystego przesyłania plików. Korzystanie z BinHex zostało następnie zatrzymane. W CompuServe nadal występowały problemy z przesyłaniem plików i rozpoznano potrzebę rozwiązania problemu przez BinHex.
W 1985 roku Yves Lempereur wydał BinHex 4.0, który rozwiązał problemy, takie jak niezgodność, niszczenie plików i uszkodzenie plików. BinHex 4.0 dołożył szczególnej uwagi przy wybieraniu mapowań znaków, aby uniknąć znaków przetłumaczonych przez oprogramowanie. Zakodował nawet informacje o pliku i zabezpieczył go wieloma cyklicznymi kontrolami nadmiarowości. Ostateczne pliki .hqx były bardziej niezawodne i miały prawie taki sam rozmiar jak pliki .hcx. Niektóre popularne przeglądarki internetowe, takie jak Netscape i aplikacje, takie jak Eudora, obsługiwały funkcję BinHex do kodowania i dekodowania plików.