Zawartość
- Definicja - Co oznacza Konstruktor?
- Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
- Techopedia wyjaśnia Konstruktor
Definicja - Co oznacza Konstruktor?
Konstruktor to specjalna metoda klasy lub struktury w programowaniu obiektowym, która inicjuje obiekt tego typu. Konstruktor to metoda instancji, która zwykle ma taką samą nazwę jak klasa, i może być używana do ustawiania wartości elementów obiektu, na wartości domyślne lub wartości zdefiniowane przez użytkownika.
Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
Techopedia wyjaśnia Konstruktor
Konstruktory nie są wywoływane jawnie i są wywoływane tylko raz w ciągu ich życia. W przypadku hierarchii klas, w której klasa pochodna dziedziczy od klasy nadrzędnej, sekwencją wykonawczą konstruktora jest najpierw wywołanie konstruktora klasy nadrzędnej, a następnie klasy pochodnej. Konstruktorów nie można dziedziczyć.
Konstruktor można zadeklarować przy użyciu dowolnego modyfikatora dostępu. Konstruktor z odpowiednim modyfikatorem dostępu jest obowiązkowy. Jednak kompilator dostarcza wartość domyślną, jeśli modyfikator dostępu nie jest zdefiniowany w klasie. Jeśli konstruktor zostanie zadeklarowany jako prywatny, klasy nie można utworzyć ani wyprowadzić, a zatem nie można utworzyć instancji. Taki konstruktor może być jednak przeciążony różnymi zestawami parametrów.
Przy projektowaniu konstruktora zalecane są następujące elementy:
- Logika obejmująca określone operacje, które muszą zostać wykonane przy określonym zdarzeniu w aplikacji - na przykład otwarcie połączenia z bazą danych - nie powinna być zapisana w konstruktorze.
- Podczas korzystania z konstruktorów klas pochodnych konstruktorowi klasy nadrzędnej należy przekazać poprawne parametry.
- Lepsza konserwacja kodu wynika z posiadania inicjalizacji i innej powiązanej logiki w jednym głównym konstruktorze i wywoływania tego konstruktora z innych przeciążonych konstruktorów.
- Ponieważ konstruktor nie może zwrócić wartości do kodu wywołującego, dobrą praktyką jest zgłaszanie wyjątku w przypadku wystąpienia błędu.