Zawartość
- Początki
- Wzrost CP / M
- IBM i MS-DOS
- Bez błędów, bez stresu - Twój przewodnik krok po kroku do tworzenia oprogramowania zmieniającego życie bez niszczenia życia
- DRI walczy dalej
- Późniejsze lata
Na wynos:
Jeśli nie byłby to jeden pamiętny dzień w 1980 roku, być może korzystasz z CP / M zamiast Windows lub Mac OS.
Jeśli to czytasz, prawdopodobnie używasz komputera. Prawdopodobnie działa również w systemie Windows, a może używasz systemu Mac OS X lub Linux. Gdyby jeden pamiętny dzień w 1980 roku przebiegał inaczej, moglibyśmy zamiast tego używać CP / M.
Początki
Gary Kildall był informatykiem wykładającym w Naval Postgraduate Academy w Monterey w Kalifornii na początku lat 70. XX wieku, który zauważył nowe technologie opracowane przez Intela na północ w Dolinie Krzemowej.
Firma niedawno wprowadziła mikroprocesor, ale Kildall dostrzegł pełny potencjał, gdy Intel widział go tylko kontrolującego sygnalizację świetlną. Uświadomił sobie, że można zbudować komputery osobiste, ale tak naprawdę potrzebowali oprogramowania do ich obsługi.
Wzrost CP / M
Kildall, pracujący jako konsultant dla Intela, opracował PL / M, czyli język programowania dla mikrokomputerów, który był językiem programowania dla mikrokomputerów, oraz Program sterujący dla mikrokomputerów lub CP / M.
CP / M był systemem operacyjnym, który teoretycznie działałby na każdym mikrokomputerze, pod warunkiem, że części zależne od maszyny zostały przeniesione.
Projekt Kildalla był genialny. CP / M został podzielony na trzy części: BIOS (Basic Input / Output System), Basic Disk Operating System (BDOS) i Console Command Processor (CCP). BIOS obsługiwał kod zależny od maszyny, podczas gdy CCP akceptował polecenia użytkownika, podobnie jak powłoka w systemach Unix i Linux.
Intel nie był tak naprawdę zainteresowany CP / M, więc założył własną firmę o nazwie Intergalactic Digital Research, później skróconą do Digital Research. Podobnie jak wiele dobrze prosperujących firm z północnej Kalifornii w latach siedemdziesiątych, Kildall i jego żona Dorothy początkowo wyprowadzili go ze swojego domu w Pacific Grove.
CP / M wraz z magistralą S-100 z procesorem Intel 8080 lub Zilog Z-80 stały się de facto standardem pod koniec lat 70. CP / M był użyteczny, ponieważ tak długo, jak programiści kodowali w sposób niezależny od maszyny, program CP / M mógł działać na prawie każdym komputerze z uruchomionym CP / M bez konieczności, aby programista wiedział, jak działa każda maszyna. Pod tym względem był jak mini Unix.
Był tak popularny, że istniała nawet karta dodatkowa, SoftCard dla Apple II, która pozwalała użytkownikom uruchamiać ją na komputerach z 80-kolumnowym wyświetlaczem (tak, wtedy była to wielka sprawa).
Firmą, która stworzyła tę kartę, był niewielki startup z siedzibą w Seattle o nazwie Microsoft.
IBM i MS-DOS
Rosnący sukces komputerów osobistych skłonił IBM do podjęcia działań w 1980 roku. Firma zdecydowała się wejść na rynek z własnym komputerem. Big Blue zwykle sam projektował całe komputery, ale doszedł do wniosku, że będzie za późno na kłopotliwe wewnętrzne procesy firmy.
Firma postanowiła zrobić coś zupełnie niesłychanego dla IBM. Użyłby gotowych komponentów i zintegrowałby je w kompletny system.
CP / M był oczywistym wyborem dla systemu operacyjnego, biorąc pod uwagę jego popularność i łatwość przenoszenia na inne systemy.
IBM początkowo zwrócił się do Microsoftu z prośbą o CP / M, najwyraźniej myśląc, że mogą licencjonować CP / M, odkąd stworzyli kartę Apple II. Na swoje uznanie Microsoft skierował egzekucje IBM w kierunku DRI w Kalifornii.
To, co stało się potem, było przedmiotem niekończących się spekulacji i miejskiej legendy w branży technologicznej.
W dniu, w którym pojawił się IBM, aby negocjować z DRI, Kildall dostarczał dokumentację klientowi za pomocą swojego prywatnego samolotu, pozostawiając Dorothy i prawników firmy, aby zawrzeć umowę. DRI najwyraźniej utknęło na umowie o nieujawnianiu informacji po tym, jak Kildall wrócił później tego samego dnia, i ostatecznie umowa nie doszła do skutku.
Gotowy na system operacyjny, IBM zwrócił się do Microsoftu. Znaleźli klon CP / M napisany przez przyjaciela Billa Gatesa, Tima Patersona z Seattle Computer Products i projektanta karty SoftCard, nazwanej QDOS, lub „Szybkim i brudnym systemem operacyjnym”. Microsoft udzielił licencji IBM, aby był gotowy na czas.
Microsoft dopracował go i zaoferował IBM jako PC-DOS. Firma przekonała IBM, aby pozwolił im zachować prawa do systemu operacyjnego w celu uzyskania licencji dla innych producentów komputerów. IBM, przekonany, że nikt nie sklonuje BIOS-a, jedynej zastrzeżonej technologii na PC, zgodził się. (Ponieważ komputer, na którym czytasz to, prawdopodobnie nie został stworzony przez IBM, oczywiste jest, jak to się potoczyło).
Gary Kildall usłyszał o umowie i zagroził, że pozwie IBM, jeśli wyda PC-DOS. Opracowano umowę, w której IBM oferowałby oba systemy, ale IBM sprzedał PC-DOS za 40 USD, ale CP / M-86, wersja na PC, wyniosła 240 USD. Trudno było uzasadnić płacenie wyższej ceny za to samo i większość ludzi wybrała DOS. Większość aplikacji CP / M, takich jak edytor tekstu WordStar, została przeniesiona do MS-DOS.
Bez błędów, bez stresu - Twój przewodnik krok po kroku do tworzenia oprogramowania zmieniającego życie bez niszczenia życia
Nie możesz poprawić swoich umiejętności programistycznych, gdy nikt nie dba o jakość oprogramowania.
DRI walczy dalej
Pomimo niepowodzeń DRI wprowadzało innowacje. Firma kontynuowała innowacje, tworząc wielozadaniową wersję CP / M o nazwie MP / M.
Kiedy stało się jasne, że DOS przyćmił CP / M pod względem obsługi aplikacji, DRI dodał kompatybilność z MS-DOS i ewoluował do DOS Plus, a później DR DOS.
DRI wkroczyło także do rozwijającego się świata graficznego interfejsu użytkownika z GEM, który był najlepiej znany jako GUI dla linii komputerów Atari ST.
Późniejsze lata
Mimo postępu technologicznego stało się jasne, że DRI nie może się równać z juggernautem Microsoftu. Firma Digital Research została sprzedana firmie Novell - dzięki tej umowie Kildall był bardzo bogaty, ale nigdy nie żył wystarczająco długo, aby naprawdę cieszyć się swoim sukcesem. Niestety, Gary Kildall zmarł w 1994 r. Po odniesionych obrażeniach podczas upadku.Dziedzictwo Gary'ego Kildalla, Digital Research i CP / M nadal żyje. DOS i nowsze wersje systemu Windows nadal żyją w cieniu, w tym także w nazwie dysków.
Lekcja jest taka, że firmy o ugruntowanej pozycji, takie jak DRI, powinny zawsze wystrzegać się mniejszych, bardziej głodnych firm, takich jak Microsoft z 1980 roku.
Jak mogła się rozwijać branża z Gary Kildallem na czele zamiast Billa Gatesa? Michael Swaine argumentował w artykule dr Dobb's Journal, że mogło to być o wiele bardziej kolegialne niż konkurencyjne, ze względu na wykształcenie Kildalla.
Niemniej jednak wiele osób wciąż ma silne wspomnienia o Gary Kildall i CP / M, z witrynami z hołdami. Program PBS The Computer Chronicles poświęcił odcinek Kildallowi rok po jego śmierci. W przypadku długiego (ponad 1000 stron) opracowania dotyczącego pierwszych dni Doliny Krzemowej, w tym Gary Kildall i Digital Research, możesz odszukać kopię książki „Fire in the Valley” Paula Freibergera i Michaela Swaine'a.
Mimo że DRI, CP / M, a nawet Gary Kildall odeszli, na pewno nie zostaną zapomniane.