Zawartość
- Muszla
- Wszystko jest plikiem ()
- Bez błędów, bez stresu - Twój przewodnik krok po kroku do tworzenia oprogramowania zmieniającego życie bez niszczenia życia
- Małe narzędzia
- Dlaczego Unix żyje dalej
Źródło: Lightcome / iStockphoto
Na wynos:
Dlaczego ten dziwaczny system operacyjny przetrwał w obliczu wyzwań takich jak Microsoft? Odpowiedź jest prosta: wielu programistów uważa, że jest to odświeżająca alternatywa dla monolitycznych narzędzi, takich jak IDE i języki, takie jak Java.
Odkąd Unix pojawił się na scenie na początku lat 70., obserwatorzy w świecie komputerów szybko zapisywali go jako dziwaczny system operacyjny zaprojektowany przez ekspertów programistów i dla nich. Pomimo ich oświadczeń, Unix odmawia śmierci. Już w 1985 roku Stewart Cheifet zastanawiał się, czy Unix stałby się standardowym systemem operacyjnym przyszłości w programie PBS „The Computer Chronicles”, mimo że MS-DOS był w świetnym okresie świetności. W 2018 roku stało się jasne, że Unix naprawdę jest standardowym systemem operacyjnym, nie na komputerach stacjonarnych, ale na smartfonach i tabletach.
Jest to również standardowy system dla serwerów sieciowych. Faktem jest, że miliony ludzi na całym świecie codziennie wchodziły w interakcje z systemami Linux i Unix, z których większość nigdy nie napisała linii kodu w swoim życiu.
Co sprawia, że Unix jest tak lubiany przez programistów i inne typy technologii? Rzućmy okiem na niektóre rzeczy, do których zmierza ten system operacyjny. (Aby zapoznać się z niektórymi doświadczeniami związanymi z Uniksem, zapoznaj się z Historią Uniksa: od Bell Labs do iPhone'a.)
Muszla
Interfejs użytkownika przeszedł długą drogę od pierwszych dni przetwarzania. Są interfejsy wiersza poleceń, interfejsy graficzne, interfejsy oparte na gestach, nazywacie to. Jednak najpoważniejsi użytkownicy wolą staromodną linię poleceń. Po pierwsze, ponieważ systemy operacyjne oparte na Uniksie często działają na serwerach, użycie tylko oprogramowania zmniejsza obciążenie. Zamiast dedykowanego monitora, klawiatury i myszy do serwera, administratorzy mogą logować się zdalnie przez SSH bezpośrednio do komputera bezpośrednio lub często do serwera konsoli, który pokazuje system operacyjny i pozwala na ponowne uruchomienie komputera.
Ci użytkownicy spędzają większość czasu w powłoce, która jest programem, który pobiera dane wejściowe i tłumaczy je na działania, uruchamiając programy lub konfigurując system. Jest podobny do MS-DOS lub starych języków BASIC na 8-bitowych komputerach, takich jak Commodore 64.
W systemach Unix i Linux użytkownik ma wybór powłok. Domyślnie w świecie Linuksa jest Bash, dla Bourne Again Shell, gra słów twórcy jednej z oryginalnych powłok, Stephen R. Bourne. Inne popularne powłoki to Zsh, C i Shell Korn, nazwany na cześć Davida Korna.
To pokazuje preferencję modułowego projektowania w świecie uniksowym. Wszystko, od powłoki po graficzny interfejs użytkownika, to tylko kolejny program, a komponenty można łatwo wymieniać. Pozwala także na podejście do rozwoju oparte na małych narzędziach. Zajmij się nimi później. (Przeczytaj o innym rodzaju powłoki, Mosh, w Mosh: Secure Shell Without the Pain.)
Wszystko jest plikiem ()
Jedną z cech charakterystycznych systemów uniksowych jest ich zależność od plików, w przeciwieństwie do innych systemów, w których do przechowywania informacji o konfiguracji używano nieprzejrzystych plików binarnych. Skupienie się na irytowało niektórych użytkowników innych systemów, ale użytkownikom Uniksa tak się to podoba.
Bez błędów, bez stresu - Twój przewodnik krok po kroku do tworzenia oprogramowania zmieniającego życie bez niszczenia życia
Nie możesz poprawić swoich umiejętności programistycznych, gdy nikt nie dba o jakość oprogramowania.
„Wspólnym wątkiem było tworzenie słów; podejrzanie wysoki odsetek moich współpracowników z UNIX już wcześniej rozwinął komfort i płynność w posługiwaniu się słowami” - napisał Thomas Scoville. „Byli biegłymi czytelnikami i pisarzami, a UNIX zręcznie wykorzystywał te mocne strony. UNIX był w pewnym sensie dla nich literaturą. Nagle nadreprezentacja poliglotów, typów sztuk wyzwolonych i żarłocznych czytelników w społeczności UNIX nie wydawała się tak tajemnicza, i wskazał drogę do głębszego problemu: w świecie coraz bardziej zdominowanym przez kulturę obrazu (telewizja, filmy, pliki .jpg) UNIX pozostaje zakorzeniony w kulturze tego słowa ”.
Tradycyjny projekt uniksowy polegał na jak największym wykorzystaniu zwykłych plików ASCII. Nawet urządzenia takie jak dysk twardy lub er są reprezentowane jako pliki. Nie są to tak naprawdę pliki, ale programiści mogą traktować te pliki specjalne tak, jakby były.
Małe narzędzia
Powłoka i posiadanie wszystkiego jako pliku nadaje się do kolejnej głównej cechy charakterystycznej dla rozwoju Uniksa: wykonywania złożonych zadań przez budowanie potoków z małych narzędzi.
Wszystkie powłoki mają znak potoku „|”, który jest wyjściem jednego programu na wejście innego. Ułatwia to łączenie programów.
Załóżmy, że chcesz posortowaną listę wszystkich użytkowników zalogowanych do systemu bez duplikatów (ponieważ użytkownicy mogą logować się wiele razy). Oto, jak by to wyglądało:
kto | cut -d -f1 | sortuj | uniq
Choć wygląda dziwnie, pokazuje siłę tego stylu rozwoju. Jeśli zdecydujesz się na implementację tego od zera w C, możesz patrzeć na tysiące wierszy kodu.
Ten styl rozwoju został nazwany filozofią uniksową. Jeśli jesteś zaintrygowany, możesz przeczytać książkę Mike'a Gancarzsa „Linux and the Unix Philosophy”.
Dlaczego Unix żyje dalej
Dlaczego więc ten dziwaczny system operacyjny przetrwał w obliczu wyzwań takich jak Microsoft? Odpowiedź jest prosta: wielu programistów uważa, że jest to odświeżająca alternatywa dla monolitycznych narzędzi, takich jak IDE i języki, takie jak Java. Zamiast być przekazywanym z góry przez niektóre korporacje, współczesne wersje Uniksa rozwijają się organicznie. Neal Stephenson, pisarz science fiction, określił Unixa jako „eposę Gilgamesza” świata komputerowego w swoim eseju „Na początku była linia poleceń”.
Jeśli jego ciągły sukces będzie w jakikolwiek sposób wskazujący, Unix będzie nadal przyciągał znacznie więcej programistów w nadchodzących latach.