Zawartość
Na wynos:
Osobliwość - lub pojęcie, że przetwarzanie komputerowe przewyższy możliwości ludzkiego mózgu - brzmi bardziej jak science fiction niż przyszłość, w której wszyscy ludzie zastanawiają się, czy tak się stanie.
Osobliwość. Słyszałem o tym? Może widziałeś ten termin w artykułach, książkach lub w telewizji, ale jest to mylące. Co to jest? Odpowiedź może być bardziej myląca niż słowa. Jest często określany jako „następny wielki krok w ewolucji człowieka” lub „koncepcja science fiction” lub „początek nadludzkiej inteligencji” lub Vernor Vinge (któremu przypisujemy początki osobliwości technologicznej), reprezentuje czas kiedy „niedługo potem ludzka era się skończy”.Vinge, profesor matematyki i informatyki, a także szanowany pisarz science fiction, wymyślił ten termin w wykładzie z 1993 r. Na sympozjum VISION-21. Jego kluczowym wnioskiem było to, że nastąpi połączenie ludzkiej i maszynowej inteligencji w nowy byt. Według Vinge'a jest to Osobliwość, a ponieważ maszyny będą o wiele bardziej inteligentne niż my, nie jesteśmy w stanie przewidzieć, skąd, ludzie.
Od robotów do inteligencji maszyn
Podczas gdy Vinge połączył koncepcję połączenia inteligencji ludzkiej z maszynową, koncepcja autonomicznych, inteligentnych sztucznych istot istniała u nas od czasów starożytnych, kiedy Leonardo da Vinci naszkicował plany mechanicznego rycerza około 1495 r. Czeski dramaturg Karel Capek dał nam słowo „robot” w jego 1920 roku gra RUR („Rossums Universal Robots”). Od tego czasu słowo „robot” jest używane.Pojawienie się fikcyjnego robota doprowadziło zarówno do mnóstwa fikcji na temat takich stworzeń, jak i do początków naukowej i mechanicznej pracy nad ich stworzeniem. Niemal natychmiast pytania zaczęły się od ogółu społeczeństwa. Czy te maszyny mogłyby otrzymać prawdziwą inteligencję? Czy ta inteligencja może przewyższyć inteligencję ludzką? A może przede wszystkim czy te inteligentne roboty mogłyby stać się prawdziwym zagrożeniem dla ludzi? (Przeczytaj o bardziej futurystycznych pomysłach w zdumiewających pomysłach science fiction, które się spełniły (i niektórych, które się nie spełniły).
Płodny autor fantastyki naukowej i science fiction, Isaac Asimov, ukuł termin „robotyka” do badań naukowych nad robotami oraz, w swoich opowiadaniach i powieściach science fiction, stworzył i wykorzystał „Trzy prawa robotyki”, które nadal prowadziły oba pisarzy i robotów-naukowców i programistów od wstępu z 1942 roku w opowiadaniu „Runaround” do chwili obecnej.
Oni są:
- Robot nie może wyrządzić krzywdy człowiekowi lub, poprzez bezczynność, pozwolić, by człowiek wyrządził krzywdę.
- Robot musi być posłuszny człowiekowi, chyba że takie rozkazy byłyby sprzeczne z pierwszym prawem.
- Robot musi chronić swoje własne istnienie, o ile taka ochrona nie jest sprzeczna z pierwszym lub drugim prawem.
Budowanie lepszego człowieka
Podczas gdy ci pisarze i naukowcy zajmowali się rozwojem robotów, inni patrzyli na drugą połowę równania, szukając sposobów na ulepszenie ludzkiego ciała. Informatyk / matematyk / filozof i autor fantastyki naukowej Rudy Rucker ukuł termin „wetware” w powieści z 1988 roku o tej samej nazwie. Tak więc, podczas gdy ludzki umysł zawiera „oprogramowanie”, które rządzi naszymi działaniami, otaczający go materiał - skóra, krew, kość, narządy - stanowi dom dla mózgu. To jest wetware. Chociaż powieści Ruckera nie dotyczą ludzi noszących zalety nowych urządzeń do korygowania lub ulepszania ich oprogramowania mokrego, takiego jak sztuczne kończyny, sztuczne serca, rozruszniki serca i implanty słuchowe, technologie te stały się powszechne w tym czasie.W rzeczywistości profesor filozofii z Uniwersytetu w Edynburgu Andy Clark w swoim wydanym w 2003 roku „Naturalnie urodzonym cyborgu: umysły, technologie i przyszłość ludzkiej inteligencji” zastanawia się nad faktem, że ludzie są jedynym gatunkiem zdolnym do pełnego włączenia technologii i narzędzi w ich istnienie.Sprawiamy, że nasze telefony komórkowe, tablety, funkcje Google itp. Są częścią nas, częścią naszego życia umysłowego, a nasz umysł rozwija się, aby korzystać z tych narzędzi. Clark wskazuje, w jaki sposób pomiar czasu zmienił krajobraz ludzkiego doświadczenia i jak dzisiejsze narzędzia robią to samo. Wskazuje także na wszystkie inne technologie, do których się przyzwyczailiśmy i do których się przystosowaliśmy, i widzi taką samą przyszłość dla implantów neuronowych i urządzeń poprawiających funkcje poznawcze.
Osobą, która łączy wszystkie te wątki, jest Ray Kurzweil, wynalazca, futurysta, pisarz, guru sztucznej inteligencji, a ostatnio dyrektor inżynierii Google. Jeśli Vinge jest ojcem Singularity, Kurzweil jest jego superbohaterem. Jego książki, w szczególności „Wiek duchowych maszyn: kiedy komputery przekraczają ludzką inteligencję” oraz ogromny „Osobliwość jest bliska: kiedy ludzie przekraczają biologię”, a także jego występy telewizyjne, TED i inne media, przyniosły koncepcję Osobliwość skierowana do ogółu społeczeństwa i społeczności technologicznej.
Chociaż „Age of Spiritual Machines” został opublikowany na początku 2000 roku, nadal warto go przeczytać, choćby ze względu na wspaniałą oś czasu, która pojawia się na końcu książki. Na osi czasu Kurzweil śledzi wszystkie aktualne osiągnięcia naukowe i technologiczne od Wielkiego Wybuchu do 1999 r., A następnie przedłuża ten okres do 2030 r., Wypełniając go swoimi prognozami.
„The Age of Spiritual Machines” okazał się jedynie rozgrzewką dla „The Singularity Is Near”, który został opublikowany w 2005 roku i przedstawił wszystkie czynniki, które Kurzweil widzi w grze, aby wprowadzić osobliwość w rzeczywistość w 2045 roku. Kurzweil przybywa w tym dniu, wyjaśniając najpierw, że ciągły wpływ prawa Moore'a doprowadzi do powstania komputera osobistego z możliwością przetwarzania przez człowieka do 2020 r. Następnie każde podwojenie pozwoli nam zbliżyć się do inżynierii wstecznej funkcji ludzkiego mózgu , które, jak przewiduje Kurzweil, nastąpi do 2025 r.
Zgodnie z tym scenariuszem moglibyśmy dysponować „niezbędnym sprzętem i oprogramowaniem do emulacji ludzkiej inteligencji”, a tym samym „dysponować skutecznymi modelami oprogramowania ludzkiej inteligencji do połowy 2020 roku”. Umożliwi nam to połączenie niezwykłej zdolności ludzkiego mózgu do rozpoznawania wzorców ze zdolnością komputera do „precyzyjnego zapamiętywania miliardów faktów i natychmiastowego ich przywoływania”. Widzi nawet miliony komputerów połączonych przez Internet, tworzących jeden „super mózg” z możliwością odłączenia się w celu wykonywania oddzielnych funkcji - wszystko do 2045 roku.
Raczej mocne rzeczy! Aby przyspieszyć ten rozwój, Kurzweil i inni założyli Singularity University, aby zapewnić kursy i szkolenia dla absolwentów, studiów podyplomowych i korporacyjnych. Pierwsze kursy rozpoczęły się w 2009 roku.
Pundits mózgu człowieka
Chociaż Kurzweil z pewnością przedstawia przekonującą argumentację za Osobliwością, istnieje wiele innych renomowanych ekspertów, którzy zdecydowanie nie zgadzają się z jego wnioskami. W październiku 2011 r. W artykule MIT Technology Review zatytułowanym „The Singularity Is Not Near”, współzałożyciel Microsoftu Paul Allen, pisząc z Markiem Gravesem, podważył wiele punktów Kurzweila, mówiąc:Rozumowanie Kurzweila opiera się na prawie przyspieszających powrotów i jego rodzeństwie, ale nie są to prawa fizyczne. Są to twierdzenia o tym, w jaki sposób wcześniejsze postępy postępu naukowego i technicznego mogą przewidywać przyszłe tempo. Dlatego, podobnie jak inne próby przewidywania przyszłości z przeszłości, te „prawa” będą działać, dopóki nie będą. Bardziej problematycznie dla osobliwości, tego rodzaju ekstrapolacje czerpią wiele z ich ogólnego wykładniczego kształtu z założenia, że będzie istniała stała podaż coraz potężniejszych możliwości obliczeniowych. Aby obowiązywać prawo i występować osobliwość około 2045 r., Postępy w zakresie zdolności muszą nastąpić nie tylko w technologiach sprzętowych komputera (pamięć, moc obliczeniowa, szybkość magistrali itp.), Ale także w oprogramowaniu, które tworzymy, aby na nich działać. bardziej wydajne komputery. Aby osiągnąć osobliwość, nie wystarczy po prostu uruchomić dzisiejsze oprogramowanie szybciej. Musielibyśmy również tworzyć inteligentniejsze i bardziej wydajne programy. Tworzenie tego rodzaju zaawansowanego oprogramowania wymaga uprzedniego naukowego zrozumienia podstaw ludzkiego poznania, a my po prostu ocieramy się o to.
Kurzweil odpowiedział na utwór Allena „Nie lekceważ osobliwości” w następnym tygodniu.
Pisząc w tej samej publikacji w lutym 2013 r. W artykule Antonio Regalado zatytułowanym „Mózg nie jest obliczalny”, Miguel Nicolelis, czołowy neurobiolog z Duke University, cytowany jest jako powiedzenie, że komputery nigdy nie będą replikować ludzkiego mózgu i że osobliwość technologiczna to „wiązka gorącego powietrza ... Mózgu nie da się obliczyć i żadna inżynieria nie jest w stanie go odtworzyć”.
Mocne rzeczy!
O ile tylko czas pokaże, jak dokładne (lub niedokładne) jest spojrzenie Kurzweila na najbliższą przyszłość, myślę, że zwolennicy Osobliwości mają rację co do jednej rzeczy. Mówią, że jeśli pojawi się Osobliwość, przyszłość poza tym punktem nie będzie przewidywalna. Jeśli chodzi o to, czego możemy oczekiwać od przyszłej technologii, wydaje się to przynajmniej prawdopodobnym scenariuszem.