Zawartość
- Definicja - Co oznacza wartość weryfikacji karty (CVV)?
- Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
- Techopedia wyjaśnia wartość weryfikacji karty (CVV)
Definicja - Co oznacza wartość weryfikacji karty (CVV)?
Wartość weryfikacyjna karty (CVV) to zabezpieczenie występujące w kartach kredytowych, debetowych i bankomatach w celu ułatwienia transakcji „brak karty”. Jest to dodatkowa funkcja bezpieczeństwa mająca na celu zapewnienie, że tylko faktyczny fizyczny posiadacz karty może z niej korzystać zdalnie, a osoba, która otrzymała tylko numer karty i niektóre dane osobowe, nie może podać tej wartości bez faktycznej karty.Wartość weryfikacji karty może być również znana jako numer weryfikacji karty (CVN), dane weryfikacji karty (CVD), kod bezpieczeństwa karty (CSC), kod weryfikacji (kod V) lub weryfikacja kodu karty (CCV).
Wprowadzenie do Microsoft Azure i Microsoft Cloud | W tym przewodniku dowiesz się, na czym polega przetwarzanie w chmurze i jak Microsoft Azure może pomóc w migracji i prowadzeniu firmy z chmury.
Techopedia wyjaśnia wartość weryfikacji karty (CVV)
CVV to tak naprawdę dwa kody bezpieczeństwa obecne na kartach bankowych. Pierwszy, CVV1, znajduje się na ścieżce 2 paska magnetycznego karty. Drugi, CVV2, to trzy- lub czterocyfrowy kod, który zwykle można znaleźć z tyłu karty kredytowej po prawej stronie numeru karty lub paska podpisu. Pierwszy kod na pasku magnetycznym ma na celu sprawdzenie, czy karta faktycznie znajduje się w rękach handlowca podczas transakcji i jest odzyskiwany przez przesunięcie karty na urządzeniu w punkcie sprzedaży. Drugi kod zapisany na karcie jest przeznaczony do zdalnych transakcji, w których akceptant nie może zobaczyć karty.Kody CVV są generowane przez emitenta i obliczane przez zaszyfrowanie numeru karty bankowej wraz z kodem usługi i datą ważności oraz tajnym kodem szyfrującym znanym tylko przez emitenta. Następnie jest konwertowany na kod dziesiętny, aby utworzyć trzy- lub czterocyfrowy kod.
Wydawcy kart wymagają od akceptantów, aby nie przechowywali CVV2 w żadnej bazie danych transakcji, aby nie można go było skradzić wraz z numerami kart kredytowych. Wirtualne terminale płatnicze, bramki płatnicze i bankomaty nie przechowują CVV2, co zapewnia, że każda osoba, która może mieć dostęp do tych interfejsów płatniczych, a tym samym pełny dostęp do numerów kart, nazwisk posiadaczy kart i dat ważności nadal nie ma CVV2.
Niestety ta funkcja bezpieczeństwa nie chroni przed phishingiem, w którym posiadacz karty nieświadomie, ale dobrowolnie ujawnia CVV2 wraz z nazwą, numerem karty i datą wygaśnięcia phishingowi.